Lliteratura modernista

lliteratura modernista se conocer en llinies xenerales la lliteratura vanguardista en llingua inglesa que tuvo'l so apoxéu más o menos ente los años 1900 y 1940. El modernismu desenvolvióse principalmente n'Europa, polo que munchos escritores estauxunidenses treslladar a Londres o París que yeren nesi momentu los centros neurálxicos de la cultura artística. La corriente modernista viose direutamente influyida pol experimentalismo y les distintes vanguardies artístiques continentales (cubismu, surrealismu...), y estrémase pol so enfotu de rotura col heriedu victoriana. En términos xenerales, se engloba por tantu sol términu modernista a tola producción lliteraria d'escritores estauxunidenses y del Reinu Xuníu de la primer metá del sieglu XX.

Magar tratase d'un grupu heteroxéneu, puede dicise que los escritores modernistes tienen de mancomún, per un sitiu, el refugu del so heriedu inmediatu y, por otru, de la representación realista. Carauterízase pola voluntá de xugar coles mires del llector, l'enclín a "psicoanalizar" a los sos personaxes por aciu l'empléu de téuniques como'l monólogu interior, o l'afición a entemecer el xíriga caleyeru con un llinguaxe más ellaboráu, dacuando chiscáu de cultismos y llatinismos. En poesía, los modernistes esperimenten casi siempres col versu llibre y amiesten al llirismu alusiones culturales heteroxénees, dacuando escures y equívoques, ya imáxenes inconexas; apréciase coles mesmes un enclín acusáu a venceyar la poesía cola imaxe y les artes plástiques. Pola dificultá qu'esti tipu de lliteratura corada, especialmente en poesía, pos pa munchos llectores nun yera posible lleer y entender testos modernistes, suel afirmase que la poesía d'empiezos del sieglu XX amuesa ciertu calter elitista.